Departament Stanu USA: Sankcje w tym roku mniej wpłyną na Rosję
Rosyjska gospodarka w tym roku tylko nieznacznie odczuje wpływ zachodnich sankcji – powiedział na konferencji w Brukseli przedstawiciel Departamentu Stanu USA.
(CC By Kenneth Luoto)
Sankcje doprowadziły do spadku PKB tego kraju w 2015 roku o 1-1,5 proc. (łączny spadek tempa wzrostu wyniósł 4 proc.). Dodał, że w normalnych warunkach, gospodarka ta urosłaby nawet o 5 procent.
Przedstawiciel USA zauważył, że brak reform strukturalnych miał większy wpływ na trudną sytuację kraju, aniżeli zachodnie sankcje. Duże znaczenie miał też spadek cen ropy i inwazja na Ukrainę.
Departament Stanu twierdzi, że całościowy wpływ sankcji wobec Rosji i jej kontrsankcji na gospodarkę Unii Europejskiej jest mniejszy aniżeli 0,1 procenta PKB. Silniej oddziałuje na gospodarki krajów bałtyckich, Finlandii i Polski.
Pomimo zwiększenia współczynnika dzietności między 2005 r. a 2018 r. nie udaje się zahamować kryzysu demograficznego w Rosji. Jego głównymi przyczynami są wysoka śmiertelność i zły stan zdrowia mieszkańców. Najszybciej spada liczba ludności w wieku produkcyjnym, co będzie miało negatywne implikacje dla rosyjskiej gospodarki.
Rosyjskie embargo miało być z jednej strony „karą” dla zachodnich eksporterów za sankcje przeciwko Rosji, z drugiej zaś narzędziem wspierania rodzimej produkcji. W obu tych wymiarach Rosja nie odnotowała sukcesu.
Pomimo stagnacji gospodarczej w Rosji, nie wspominając o bardzo niekorzystnym klimacie politycznym między Federacją Rosyjską a Europą, w 2018 r. wolumen rosyjsko-niemieckiej wymiany handlowej wzrósł o prawie 9 proc., osiągając poziom prawie 62 mld euro.
O kilkadziesiąt procent poszły w górę w ciągu ostatnich 5 lat w krajach OECD ceny zakupu i najmu mieszkań. To co dla starszych jest zyskującym na wartości dorobkiem życia, dla młodszych staje się coraz trudniej osiągalnym dobrem. Państwa coraz rzadziej jednak angażują się na rynku mieszkań.
Przed pandemią w gospodarce światowej zachodziły głębokie zmiany. Obecny kryzys przyspieszy niektóre z tych procesów, pojawią się też nowe zjawiska. Na pewno będzie punktem zwrotnym w historii gospodarczej XXI wieku.
Fatalne wyniki finansowe przemysłu ukraińskiego pokazują, z jak druzgoczącą siłą pandemia COVID-19 uderzyła w gospodarkę. Jednak w Kijowie nie tracą optymizmu i liczą na szybkie odbicie.
Jak słusznie zauważył Andrew Michta w artykule Wall Street Journal „Can China Turn Europe Against America” wizyta Richarda Nixona w Chinach w 1972 r. okazała się jednym z najefektywniejszych gambitów w historii amerykańskiej dyplomacji.
Firmy mogą osiągnąć cyfrową dojrzałość tylko dzięki odpowiednim liderom i pracownikom, a nie - wydatkom na najnowszy hardware i software – przekonują autorzy książki „The Technology Fallacy: How People Are the Real Key to Digital Transformation” (MIT Press, 2019).
Jeśli uszczelnione w maju i sierpniu sankcje USA wobec Huawei nie zawierają luk, to od 15 września 2020 r. chiński producent nie może kupować półprzewodników projektowanych i produkowanych z wykorzystaniem amerykańskich technologii.
O kilkadziesiąt procent poszły w górę w ciągu ostatnich 5 lat w krajach OECD ceny zakupu i najmu mieszkań. To co dla starszych jest zyskującym na wartości dorobkiem życia, dla młodszych staje się coraz trudniej osiągalnym dobrem. Państwa coraz rzadziej jednak angażują się na rynku mieszkań.
W 1989 r. Polska startowała z gorszej pozycji niż Ukraina w momencie odzyskania przez nią niepodległości w 1991 r. Ukraina miała wtedy zasoby surowcowe, rewelacyjne czarnoziemy i była jednym z głównych ośrodków przemysłowych byłego ZSRR. Dziś nad Dnieprem patrzą na polskie osiągnięcia gospodarcze z zazdrością.
Długi czas ładowania, wysoka cena, nadmierna waga, wreszcie rzadkość występowania litu i kobaltu –akumulatory używane w samochodach elektrycznych są główną przeszkodą w rozwoju tego typu napędu. Dlatego koncerny motoryzacyjne pracują nad ogniwami, które wykorzystują wodór.
Maroko, Portugalia, Grecja a przede wszystkim Tajlandia to kraje, których finanse najsilniej dotknie załamanie międzynarodowego ruchu turystycznego z powodu pandemii koronawirusa. Polska ucierpi, ale w mniejszym stopniu. Są kraje, dla których brak zagranicznych podróży okaże się finansowo korzystny.
Rodzi się nowa arystokracja. Arystokracja pieniądza… W USA znów jest segregacja, tym razem majątkowa – przekonuje w książce „The Velvet Rope Economy: How Inequality Became Big Business” Nelson D. Schwartz, dziennikarz ekonomiczny „New York Timesa”.
Chiny stanęły przed dylematem wierzyciela, który pożyczył zbyt dużo, a załamanie gospodarki światowej spowodowane pandemią postawiło wielu dłużników Chin w trudnej sytuacji.
W marcu wraz z rozszerzaniem się epidemii koronawirusa zyskały na popularności takie pojęcia jak home working i e-learning. Ograniczona mobilność konsumentów pozwala zakładać, że dołączy do nich także home banking. Zdecydują o tym najbliższe tygodnie.
Norwegia weszła w najpoważniejszy kryzys od czasu II wojny światowej. Otrzymała dwa potężne ciosy jednocześnie, od koronawirusa i z rynku ropy. Czy to koniec bogatej Norwegii?
Wiele znanych i popularnych aplikacji internetowych, takich jak na przykład Twitter wykorzystuje ludzi do wykonywania prostych prac, z którymi nie radzą sobie komputery. To tzw. praca widmo, którą para się już co dwunasty Amerykanin - piszą Mary L. Gray i Siddharth Suri w książce „Ghost Work: How to Stop Silicon Valley from Building a New Global Underclass”.
Gdyby miało być jak po dżumie z XIV wieku, to wszystko, co można napisać byłoby czczym gadaniem. Jeśli zaś COVID-19 i szok po nim ustąpi jakoś wczesnym latem, to wrócimy do „business as usual” z pewnymi korektami. A na krótką metę z pewnością nie będzie istotnych zmian w sposobach pracy.
Na tle globalnej paniki i mnożących się planów ratowania gospodarek wyróżniają się Chiny. Pomimo braku ogłoszenia konkretnego pakietu stymulującego Pekin stopniowo, bez udziału fleszy, wprowadza środki fiskalne i monetarne ratujące gospodarkę.
W chińskiej cywilizacji znaków, symboli i ukrytych znaczeń dwa wydarzenia są przełomowe w walce z koronawirusem: wizyta głównego wodza Xi Jinpinga w Wuhan oraz eksponowana w mediach informacja, że liczba zarażonych na świecie przekroczyła tę na terenie prowincji Hubei oraz całych Chin.
