George Soros (CC BY-NC JamesReaFotos)
Po pierwsze, system bankowy. Traktat z Maastricht został zaprojektowany żeby przeciwdziałać deficytom sektora publicznego, ale – jak się okazało – ekscesy sektora bankowego były znacznie gorsze. Banki z krajów strefy euro udzieliły najwięcej kredytów w stosunku do posiadanego kapitału i były najmocniej dotknięte przez krach w 2008 roku. Nadal muszą być chronione przed bankructwem.
Po drugie, Europa potrzebuje euroobligacji. Wprowadzenie euro miało wzmocnić konwergencję. W rzeczywistości doprowadziło do powiększenia różnic w zadłużeniu i konkurencyjności. Rozwiązanie jest oczywiste: kraje z deficytami muszą zrefinansować znaczną część swojego zadłużenia na takich samych warunkach jak kraje nadwyżkowe. Ten cel najłatwiej osiągnąć przez emisję euroobligacji, które byłyby gwarantowane wspólnie przez wszystkie kraje strefy euro.
Cały artykuł na stronie Project Syndicate.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
