Taka ocena jest oceną ogólną. Oczywiście głębsza analiza i ocena tych danych musiałaby uwzględniać zarówno stan, jak i dynamikę długu i PKB oraz strukturę obu wielkości.
Druga ważna kwestia wiąże się z tym, czy podane wskaźniki informują o całości długu – z tego punktu widzenia większą wartość informacyjną ma wskaźnik długu ESA (dług instytucji rządowych i samorządowych, wskaźnik stosowany przez Eurostat w odniesieniu do wszystkich państw UE) aniżeli dług PDP (państwowy dług publiczny, wskaźnik wynikający z polskiej ustawy o finansach publicznych).
Z kolei rysunek „Dług publiczny w Polsce w relacji do PKB” odnosi się do dynamiki długu PDP i długu ESA w okresie 10-letnim. Rzuca się w oczy znaczący skok obu wskaźników w górę w 2020 r., spowodowany zarówno spadkiem PKB wywołanym przez pandemię, jak i wzrostem długu z racji finansowania środków przeciwdziałających efektom COVID-19. W kolejnych latach wskaźnik obniża się, co w myśl przywołanej na początku zasady jest korzystne.
Warto zaznaczyć, że w bieżącym stuleciu mamy w Polsce do czynienia z systematycznym wzrostem zarówno długu PDP, jak i ESA, co stanowi często przedmiot kontrowersji pomiędzy politykami i pomiędzy ekonomistami.
Marian Gorynia – profesor zwyczajny, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, Prezes Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
