Drugie półrocze w gospodarce nieco słabsze

Od 2007 roku zdecydowanemu wypłaszczeniu uległ trend koniunktury. Zasadnicze pytanie dla dalszego rozwoju, to na ile wytracanie sił wzrostowych wynika z przyczyn od gospodarki polskiej niezależnych, związanych z ogólnoświatowym spowolnieniem, na ile zaś jest konsekwencją prowadzonej w ostatnich latach polityki gospodarczej.

Spośród ośmiu składowych wskaźnika w tym miesiącu dwie działały w kierunku jego spadku, dwie były neutralne, a cztery przyczyniły się do wzrostu wskaźnika.

Najbardziej niepokojący z punktu widzenia długookresowego wzrostu gospodarki jest spadek wydajności pracy. Tendencję tę obserwujemy od początku ubiegłego roku. Niższa wydajność pracy zagraża utratą konkurencyjności polskiej oferty produkcyjnej, utratą rynków zbytu, pogorszeniem sytuacji finansowej przedsiębiorstw, a w konsekwencji musi prowadzić do redukcji zatrudnienia i obniżki wynagrodzeń.

Nieznacznie w stosunku do poprzedniego miesiąca poprawiło się tempo napływu nowych zamówień trafiających do przedsiębiorstw. Poprawa jednak jest niewielka w relacji do spadków, jakie obserwowaliśmy od kwietnia tego roku.

– Ograniczenie zamówień, jakie obserwujemy w ostatnich miesiącach w równym stopniu dotyczy zamówień krajowych i eksportowych. Stąd trudno na razie mówić o wpływie rosyjskiego embarga na eksport polskich towarów – zwraca uwagę Drozdowicz.

Jedyne co różni obie kategorie to moment pojawienia się załamania. Pierwsze sygnały zmniejszania się zamówień trafiających do firm dotyczyły tych, które pochodzą od kontrahentów zagranicznych i pojawiły się już w pod koniec 2013 roku. Wśród eksporterów najdotkliwszy spadek zamówień sygnalizują przedstawiciele przemysłu farmaceutycznego oraz producenci odzieży.

Niepewność co do przyszłych tendencji w gospodarce powoduje znaczne zmiany w poziomie zapasów wyrobów gotowych w magazynach firm. Wykazują one znaczną zmienność w ostatnich miesiącach, wyższą niż w poprzednich latach. Słabe dane na temat produkcji sprzedanej przemysłu to po części, obok spadku popytu, efekt rosnących zapasów. W sierpniu zapasy nieco zmniejszyły się co może wpłynąć na okresowy wzrost produkcji w najbliższym czasie.

Przedsiębiorstwa informują o nieco lepszej kondycji finansowej w stosunku do sytuacji sprzed miesiąca. Poprawa jest jednak niewielka i nie przełamuje dotychczasowej tendencji do pogarszania się wyników finansowych przedsiębiorstw, co trwa od maja.

Ogólne oceny na temat sytuacji gospodarczej kraju pozostały niezmienione w stosunku do wyrażanych przez menedżerów firm przed miesiącem. W ostatnich trzech miesiącach przewaga firm oceniających pozytywnie podstawowe tendencje w gospodarce nad tymi, którzy uważają że gospodarka podąża w złym kierunku wynosi zaledwie 2 punkty procentowe.

Podobne nastroje panują wśród inwestorów giełdowych. Od początku roku realne wartości podstawowego wskaźnika giełdowego WIG w zasadzie nie zmieniają się. Pierwsza połowa września przyniosła giełdzie nieco optymizmu, jednak zbyt wcześnie aby wzrosty te traktować jako zapowiedź hossy.

W ostatnich miesiącach nieco szybciej rośnie podaż pieniądza M3. W sierpniu wzrost ten wynikał głównie ze znacznego wzrostu depozytów niemonetarnych instytucji finansowych. Prawdopodobnie ma to związek z przepływem oszczędności z banków do innych form oszczędzania, np. funduszy inwestycyjnych, oferujących atrakcyjniejsze oprocentowanie niż depozyty bankowe.

Zadłużenie gospodarstw domowych z tytułu kredytów odradza się bardzo powoli. Lipcowy niewielki wzrost zadłużenia zapewne miał związek z kredytami zaciąganymi na poczet wakacyjnych wyjazdów, czy letnich remontów. W sierpniu dynamika zadłużenia konsumpcyjnego była już nieco słabsza.

OF