Wskaźnik Przyszłej Inflacji, prognozujący z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem kierunek zmian cen towarów i usług konsumpcyjnych spadł w sierpniu spadł w stosunku do lipca o 0,9 punktu. To już trzeci miesiąc obniżania się jego wartości, przy rosnącej z miesiąca na miesiąc skali spadku – informuje Maria Drozdowicz z Biura Inwestycji i Cykli Ekonomicznych BIEC.
Spośród dziewięciu składowych wskaźnika tylko jedna działała w kierunku wzrostu cen, pozostałe zaś działały w kierunku ich spadku lub stabilizacji.
– Oznacza to znaczne ograniczenie presji inflacyjnej w gospodarce. Nie bez znaczenia dla siły tej tendencji są obawy przedsiębiorców o ekonomiczne skutki embarga na eksport towarów do Rosji – ocenia Drozdowicz.
Najsilniej w kierunku spadku wskaźnika oddziaływały w tym miesiącu oczekiwania przedsiębiorców co do możliwości podnoszenia cen. W ciągu ostatnich trzech miesięcy zdecydowanie ubyło firm oczekujących wzrostu cen na rzecz tych, którzy zamierzają w najbliższej przyszłości ceny obniżyć. Najwięcej obaw o konieczność obniżania cen wyrażają przedstawiciele branż produkujących trwałe dobra konsumpcyjne, a wśród nich przede wszystkim producenci komputerów i nośników informacji, przedstawiciele przemysłu poligraficznego, odzieżowego i farmaceutycznego.
– Co ciekawe, na razie obniżek cen nie obawiają się przedsiębiorstwa przemysłu spożywczego – zwraca uwagę Drozdowicz.
Najniższe oczekiwania na wzrost cen wyrażali menadżerowie na początku ubiegłego roku, w kolejnych miesiącach 2013 r. aż do listopada skłonność do podnoszenia cen systematycznie nasilała się. Od lutego 2014 r. ponownie przeważają opinie o konieczności obniżek lub utrzymania cen na dotychczasowym poziomie.
Przedsiębiorstwa obniżają koszty produkcji, co ma im zagwarantować realizację zysku w warunkach spadku cen. Spadają przeciętne koszty produkcji, zaś wzrost jednostkowych kosztów pracy obserwowany w poprzednich miesiącach był bardzo umiarkowany i okazał się krótkotrwały.
Obniżyły się ceny importu (ostatnie dostępne dane za kwiecień), co wynikało głównie z lekkiego umocnienia złotego oraz stabilizacji cen podstawowych surowców na światowych rynkach. W dłuższym okresie, tj. od początku ubiegłego roku ceny importu charakteryzują się względną stabilnością i prócz krótkookresowych wahań nie wykazują zdecydowanej tendencji ani do spadku, ani do wzrostu.
Nieznacznie obniżyło się wykorzystanie mocy produkcyjnych w sektorze przedsiębiorstw produkcyjnych. Zmiana jest na razie niewielka i raczej wskazuje na okresowe przerwanie trwającej od drugiej połowy ubiegłego roku tendencji do wzrostu ich wykorzystania.
Trzeci miesiąc z rzędu utrzymuje się nieco słabsza niż przed rokiem dynamika zadłużania się gospodarstw domowych z tytułu kredytów.
– Odbudowa popytu wewnętrznego a w szczególności spożycia indywidualnego następuje bardzo powoli, głównie z powodu dość słabej i jedynie sezonowej poprawy na rynku pracy, utrzymującej się niepewności zatrudnienia oraz umiarkowanego jak dotychczas, wzrostu wynagrodzeń – ocenia Drozdowicz.
W niewielkim stopniu zmieniła się podaż pieniądza M3, co raczej nie zapowiada wyższego popytu, tym bardziej, ze nie wzrastają depozyty gospodarstw domowych.
Jedyną składową, która w tym miesiącu działała proinflacyjnie, to ceny usług magazynowania i transportu świadczone na rzecz przedsiębiorstw (ostatnie dostępne dane za maj 2014). Indeks cen tej kategorii usług wzrósł jedynie za sprawą wyższych cen magazynowania. Ceny pozostałych kategorii usług nie zmieniły się lub spadły. Niezależnie od krótkookresowych wahań, w dłuższej perspektywie ceny usług transportu i magazynowania od jesieni ubiegłego roku wykazują tendencje dezinflacyjne.
OF
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
