Rada UE, czyli państwa członkowskie Unii, wyraziła w piątek zgodę na wsparcie w wysokości 1 miliarda euro w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju (EPF), aby umożliwić państwom członkowskim wspólne nabywanie amunicji artyleryjskiej kalibru 155 mm i pocisków rakietowych dla Ukrainy.
„Dzisiejsza decyzja to kolejny ważny krok w kierunku dostarczenia Ukrainie większej ilości amunicji. Siły Zbrojne Ukrainy potrzebują znacznych ilości amunicji do obrony narodu ukraińskiego i swojego terytorium” – skomentował osiągnięte porozumienie szef unijnej dyplomacji Josep Borrell.
„Wraz z wcześniejszą decyzją o szybkim dostarczeniu amunicji z istniejących zapasów przeznaczamy na ten cel w sumie 2 mld euro, zwiększając łączne wsparcie wojskowe UE dla Ukrainy do 5,6 mld euro” – dodał.
W ramach pomocy zostanie sfinansowane zaopatrzenie Sił Zbrojnych Ukrainy w pociski artyleryjskie kalibru 155 mm oraz – na życzenie – w pociski rakietowe, które państwa członkowskie UE będą wspólnie kupować od europejskiego przemysłu obronnego.
„Wsparcie może być przeznaczone na wspólne zamówienia amunicji i rakiet od podmiotów gospodarczych mających siedzibę w UE lub Norwegii i produkujących tę amunicję i rakiety w UE lub Norwegii. Łańcuchy dostaw tych podmiotów mogą obejmować podmioty mające siedzibę lub produkujące poza UE lub Norwegią. Środek obejmie również dostawy amunicji i pocisków rakietowych, które przeszły ważny etap ich produkcji w UE lub Norwegii polegający na montażu końcowym” – wyjaśnia komunikat Rady UE.
Aby kwalifikować się do zwrotu kosztów z EPF, umowy będą musiały zostać zawarte przed 30 września 2023 r.
Polityczna zgoda na plan przekazania Ukrainie miliona pocisków artyleryjskich w ciągu 12 miesięcy została osiągnięta 20 marca 2023 r. Do tej pory negocjowane były jednak konkretne zapisy prawne jednego z elementów całego systemu. Francja blokowała porozumienie, domagając się, aby kontrakty na dostawy mogły otrzymać tylko te firmy, które mają w 100 proc. unijny łańcuch dostaw.
Z Brukseli Artur Ciechanowicz
asc/ mms/ ana/
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
