Po ostatniej decyzji w sprawie polityki pieniężnej z 1 lutego członkowie FOMC oświadczyli, że spodziewają się, że rozwój sytuacji ekonomicznej będzie uzasadniać tylko stopniowy wzrost stopy oprocentowania funduszy federalnych.
Według protokołu opublikowanego w styczniu niektórzy uczestnicy grudniowego spotkania uważali, że może wystąpić konieczność podniesienia stóp procentowych „szybciej niż się obecnie zakłada”, jako że „nieco wzrosło” ryzyko „znacznego” niedoszacowania stopy długoterminowego normalnego bezrobocia.
Jednakże zarówno na posiedzeniu w grudniu 2016 r., jak i na przełomie stycznia i lutego 2017 r. FOMC stwierdził, że najbardziej prawdopodobnym wynikiem będą „stopniowe korekty” polityki pieniężnej.
Takie działanie sprawi, że aktywność gospodarcza „będzie rozwijała się w umiarkowanym tempie”, podczas gdy warunki na rynku pracy „polepszą się nieco bardziej”, a inflacja wzrośnie do poziomu 2 proc. w średnim okresie ‒ stwierdził Komitet.
FOMC jednogłośnie zagłosował, aby utrzymać stopy w przedziale od 0,5 do 0,75 proc.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
