Odsetek polskich pracowników, którzy w 2024 r. oczekują wzrostu pensji, wynosi 60 proc., a co trzeci sam planuje wyjść do pracodawcy z taką inicjatywą – wynika z 54. edycji badania „Monitor Rynku Pracy”, przygotowanego przez Randstad. Głównymi argumentami za wyższym wynagrodzeniem są inflacja i przekonanie o wysokiej jakości swojej pracy.
„W 2024 r. większość polskich pracowników (60 proc.) oczekuje wzrostu pensji, a co trzeci sam wyjdzie do pracodawcy z taką inicjatywą. Jako argumentację dla podwyżek, zatrudnieni wskazują na równi dwa czynniki: rosnące ceny produktów i usług (66 proc.) oraz poczucie, że na wyższe wynagrodzenie zasługują z powodu wysokiej jakości świadczonej pracy (66 proc.)” – napisano w komentarzu do badania.
Jak wskazują autorzy raportu, na przestrzeni badań z ostatnich trzech lat widać, że odsetek pracowników spodziewających się podwyżek sukcesywnie rósł.
„U progu 2022 r. było ich 50 proc., z początkiem 2023 r. – 53 proc. aż do 60 proc. obecnie. Wystąpić samemu o podwyżkę w 2024 r. zamierza niemal co trzeci pracownik (30 proc.) i jest to porównywalny odsetek do ubiegłych lat (33 proc. rok temu i 32 proc. dwa lata temu)” – wskazano.
„Spośród przedstawicieli poszczególnych zawodów, najbardziej optymistycznie na możliwość uzyskania podwyżki patrzą inżynierowie (76 proc.), zaś najmniejsze szanse widzą kierowcy, choć i tak nadal jest to 50 proc. respondentów z tej grupy. Patrząc przez pryzmat branż, podwyżek spodziewają się najczęściej pracownicy ochrony (77 proc.) oraz edukacji (70 proc.)” – dodano.
Z najnowszego raportu Randstad wynika, że rotacja pracowników, zarówno ta między firmami, jak i w obrębie tych samych przedsiębiorstw, nie zmieniła się znacząco od poprzedniej edycji badania.
„Identyczny odsetek respondentów (20 proc.) zdecydował się zmienić pracodawcę (w ciągu ostatnich 6 miesięcy – PAP), a inne stanowisko w obrębie dotychczasowej firmy objęło 19 proc. osób (wzrost o 2 pkt proc.). Najczęściej pracodawcę zmieniali sprzedawcy i kasjerzy (41 proc.)” – napisano.
„Wciąż najważniejszym powodem zmiany pracy jest wyższe wynagrodzenie: potwierdza to 47 proc. ankietowanych (spadek o 1 pkt proc. w stosunku do poprzedniej fali badania). Możliwość rozwoju zawodowego, pojawiająca się jako druga na liście, nieznacznie straciła na znaczeniu: taki powód podaje 39 proc. ankietowanych, co stanowi spadek o 3 pkt proc. Trzecią najczęściej wskazywaną przyczyną odejścia z firmy jest niezadowolenie z pracodawcy (38 proc. respondentów – tu obserwujemy wzrost o 4 pkt proc.)” – dodano.
Autorzy badania wskazują, że 76 proc. pracowników jest zadowolonych z obecnej posady, a tylko 8 proc. aktywnie poszukuje nowego zatrudnienia.
„Przybyło osób, które w ogóle nie biorą pod uwagę zmiany pracodawcy (46 proc. – wzrost o 4 pkt proc.) i ubyło tych, które aktywnie nie poszukują, a jedynie się rozglądają (45 proc. – spadek o 5 pkt proc.)” – napisano w komentarzu.
Nieco mniej optymistycznie niż w poprzednio analizowanym okresie Polacy oceniają szanse na znalezienie nowego zatrudnienia.
„Spadł zarówno odsetek tych, którzy twierdzą, że znaleźliby pracę lepszą lub tak dobrą jak obecna (z 69 proc. do 65 proc.), jak i tych, którzy oceniają, że znaleźliby jakąkolwiek pracę (z 89 proc. vs. 88 proc.)” – wskazano.
Widocznie wydłużył się z kolei średni okres poszukiwania zatrudnienia: z 2,7 do 3,1 miesiąca.
„Wbrew pozorom, może być to jednak pozytywny symptom oznaczający, że osoby zdecydowane na zmianę pracodawcy, świadomie szukają dłużej, ponieważ wobec nowej oferty mają wyższe wymagania” – wskazują autorzy raportu.
Badanie zrealizowano w dniach 27 listopada – 8 grudnia 2023 r. na grupie 1000 respondentów (osoby pracujące minimum 24 godziny w tygodniu, zatrudnione na podstawie umowy o pracę, umów cywilnoprawnych, samozatrudnione – o ile posiadają stałą umowę o świadczenie usług jednej firmie, w wieku 18–64 lata).
pat/ osz/
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
